ارائه شاخص عریانشدگی مخلوط‌های آسفالتی مبتنی بر پردازش دیجیتال تصاویر

روسازی­های ساخته شده توسط مخلوط آسفالتی داغ با قرار گرفتن در برابر رطوبت و نزولات جوی دچار خرابی و مشکلات جدی می­گردند. به منظور بررسی پتانسیل خرابی رطوبتی مخلوط‌های آسفالتی، آزمایش‌های مختلفی ارائه شده که روی مخلوط متراکم یا سست انجام می‌گیرند. معمولاً، آزمایش‌های انجام شده روی مخلوط متراکم، مانند آزمایش کشش غیر مستقیم ITS، نیاز به هزینه و وقت بیشتری نسبت به آزمایش‌های انجام گرفته روی مخلوط سست، مانند آزمایش آب جوشان، دارند که یکی از دلایل آن، وابستگی نتایج این آزمایش­ها به قضاوت انسانی است. در این مقاله، سعی شده با ارائه یک شاخص جدید عریان‌شدگی، نتایج کیفی و مبتنی بر قضاوت انسانی حاصل از آزمایش آب جوشان به نتایج کمی تبدیل شوند. به همین منظور، با استفاده از روش قطعه‌بندی تصویر به صورت k-means، نواحی عریان شده تعیین و شاخصی مبتنی بر نتایج حاصل از این روش ارائه شد. به منظور ارزیابی دقت نتایج استخراج شده توسط این شاخص، مدل آماری که ارتباط بین این شاخص و نتایج حاصل از آزمایش ITS را بیان می‌کند برازش داده شد. با توجه به معنی‏داری ضرایب مدل آماری در سطح اطمینان 95% و همچنین بالا بودن مقدار R2 (91/0) می‌توان نتیجه گرفت که این شاخص برای ارزیابی حساسیت رطوبتی مخلوط‌های آسفالتی مناسب می‌باشد. علاوه بر این، اثر خرده تراشه آسفالتی و ماده ضد عریان‌شدگی بر حساسیت رطوبتی نیز مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش خرده تراشه آسفالتی و مقدار ماده ضد عریان‌شدگی، عملکرد مخلوط آسفالتی در مقابل حساسیت رطوبتی بهبود می‏یابد. به طوری که با افزودن خرده تراشه آسفالتی و ماده­ی ضد عریان­شدگی به ترتیب به میزان 60  و 5/1 درصد، شاخص TSR افزایش پیدا کرده و از 71% به 95% رسید.